Tι σημαίνει η λέξη...

Νιχιλισμός:
Άρνηση κάθε παραδεδειγμένης αρχής ή θρησκείας. Από το λατινικό nihil που σημαίνει τίποτα.

Ακλεής:
Άδοξος, άσημος, χωρίς κλαίος.

Πάροινος:
Αυτό που ασχημονεί όντας μεθυσμένος, που κάνει "κακό μεθύσι". Επίσης, μέθυσος και μεταφορικά, ακόλαστος.

Μετείκασμα:
Η οπτική εικόνα που παραμένει στον αμφιβληστροειδή χιτώνα του ματιού, μετά την εξαφάνιση φωτεινού αντικειμένου.

Xαίνουσα:
Που είναι ανοικτή, που χάσκει.

Ευεπιφορία:
Η ευκολία μετακίνησης πράγματος προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Κατ' επέκταση η ευκολία να εξεταστεί ένα ζήτημα με διάφορους τρόπους. Ευεπίφορος είναι αυτός που παρασύρεται εύκολα, ο επιρρεπής σε κακά συνήθως πράγματα.

Σύντρεις:
Τρεις μαζί, τρεις τρεις.

Μεγαλόσχημος:
Ειρωνικά, που κετέχει αξιώματα και τίτλους, χωρίς να το αξίζει, που εμφανίζεται ως σπουδαίος. Κυριολεκτικά, που έχει μεγάλο σχήμα, ογκώδης.

Καταχθόνιος:
Που θέλει και πράττει το κακό ύπουλα, επιτήδειος και ύπουλος κακοποιός. Κυριολεκτικά, ο κάτω απο τη χθόνα, τη γη.

Μυκτηριστής:
Που χλευάζει, εμπαίζει, περιγελά (μύκτηρ: ρουθούνι, μυκτηρίζω:δείχνω την περιφρόνηση μου στρέφοντας προς τον άλλο τη μύτη μου).

Αλυσιτελής:
Που δεν αποφέρει κέρδος, ανώφελος, ασύμφορος, (λυσιτέλεια:λύσις τελών).

Σκολιός:
Διεστραμμένος, άδικος. Κυριολεκτικά, λυγισμένος, στραβός, κυρτός.

Λάμια:
Τρομερή γυναίκα (η Λάμια ήταν μυθικό τέρας με μορφή άγριας, γιγαντόσωμης γυναίκας που τρεφόταν με ανθρώπινο κρέας).

Ειδεχθής:
Με αποκρουστική όψη, σάπιος δύσοσμος (ειδή: όψη του προσώπου, έχθος: μίσος).

Αγαρηνός:
Αδυσώπητος, σκληρός, άσπλαχνος (αρχικά προσωνυμία των Μωαμεθανών στους Βυζαντινούς εκκλησιαστικούς συγγραφείς, γι' αυτό σημαίνει και άπιστος).

Μίσθαρνος:
Που ενδιαφέρεται μόνο για την αμοιβή εργασίας και όχι για την ηθική της βάση, που έχει χρηματικά ωφέλη από την εκτέλεση ανήθικης πράξης (μισθού άρνυμαι: εργάζομαι έναντι χρηματικής αμοιβής).